O Σακχαρώδης Διαβήτης διακρίνεται σε Τύπου Ι και Τύπου ΙΙ. Η πρώτη μορφή έχει αυτοάνοσο χαρακτήρα, δεν είναι νόσος που προλαμβάνεται, προσβάλλει άτομα νεαρής ηλικίας και αντιμετωπίζεται με χορήγηση ινσουλίνης. Η δεύτερη μορφή του Σακχαρώδη Διαβήτη είναι συχνότερη και συνήθως προσβάλει άτομα που είναι υπέβαρα ή παχύσαρκα. Όταν ο Σακχαρώδης Διαβήτης συνοδεύεται με παχυσαρκία τότε η νόσος χαρακτηρίζεται ως Διαβησαρκία
Ποιοι θεωρούνται άτομα υψηλού κινδύνου για την ανάπτυξη Σακχαρώδη Διαβήτη;
Γενικά όλοι όσοι έχουν 15 ή περισσότερα επιπλέον κιλά και επιπρόσθετα έχουν οικογενειακό ιστορικό διαβήτη. Στην ομάδα των ατόμων με οικογενειακό ιστορικό ο κίνδυνος επίσης αυξάνεται με την ηλικία.
Μία άλλη ομάδα υψηλού κινδύνου είναι οι γυναίκες που έχουν γεννήσει παιδί άνω των 4.5 κιλών, είχαν διαβήτη κύησης κατά την εγκυμοσύνη ή τέλος έχουν μια πάθηση γνωστή ως Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών.
Ασθενείς που παρουσιάζουν αρτηριακή υπέρταση, έχουν καθιστική ζωή, ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου και υπερλιπιδαιμία (HDL<35 mgr/dl, τριγλυκερίδια>250 mgr/dl) ανήκουν επίσης στην ομάδα υψηλού κινδύνου για την ανάπτυξη Σακχαρώδη Διαβήτη
Τέλος υπάρχουν φάρμακα όπως η κορτιζόνη και τα αντιψυχωσικά που μπορεί να επηρεάσουν το μεταβολισμό γλυκόζης και να οδηγήσουν σε αντίσταση στην ινσουλίνη.
Πως γίνεται η διάγνωση σε πρώιμη φάση;
Σίγουρα όλα τα άτομα που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου και κυρίως οι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι κινδύνου θα πρέπει να ελέγχονται για την παρουσία ή όχι προδιαβήτη. Μόνο η μέτρηση του σακχάρου νηστείας δεν αρκεί. Αν η τιμή του σακχάρου είναι 108-126 mg/dl πιθανότατα υπάρχει προδιαβήτης. Το ίδιο ισχύει και αν η τιμή της γλυκοζυλιωμένης HbA1c 5.7-6.4%. Στις περιπτώσεις αυτές για να επιβεβαιωθεί ή όχι η διάγνωση χρειάζεται να γίνει η δοκιμασία ανοχής της γλυκόζης. Για να γίνει η εξέταση θα πάτε στο μικροβιολογικό εργαστήριο το πρωί, νηστικός/ή μπορείτε να έχετε πιει μόνο νερό. Στο εργαστήριο θα γίνει η πρώτη αιμοληψία για έλεγχο του σακχάρου (αιμοληψία πάντα από τη φλέβα, όχι από το δάκτυλο). Στη συνέχεια θα πιείτε ένα ποτήρι νερό, μέσα στο οποίο έχουν διαλυθεί 75g άνυδρης γλυκόζης (μια σκόνη γλυκόζης που μπορεί κανείς να προμηθευτεί από το φαρμακείο). Επειδή είναι πολύ γλυκό, δεν χρειάζεται να το πιείτε «μονορούφι», αλλά σίγουρα μέσα σε 5-10 λεπτά. Ακολουθούν 2 ώρες αναμονής, κατά τις οποίες θα πρέπει να παραμείνετε στο εργαστήριο ήρεμος/η, να μην καπνίσετε και, εννοείται, να μη φάτε τίποτα. Μετά από 2 ώρες γίνεται άλλη μια αιμοληψία για να δούμε πόσο έχει ανέβει το σάκχαρο.
Φυσιολογικά, το σάκχαρο στις 2 ώρες πρέπει να είναι κάτω από 140 mg/dl. Η διάγνωση του διαβήτη γίνεται αν το σάκχαρο έχει φτάσει (ή ξεπεράσει) τα 200 mg/dl. Οι ενδιάμεσες τιμές χαρακτηρίζονται ως «διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη και αυτό βάζει τη διάγνωση του προδιαβήτη.